Podręczna apteczka to stały element każdego gospodarstwa domowego, niezależnie od formy, w jakiej jest przechowywana, czy to w siatce, torbie, czy dowolnym innym miejscu. Kluczowe jednak nie jest to, gdzie ją przechowujemy, ale to, co w niej znajduje. Niezastąpionym składnikiem każdej apteczki są plastry opatrunkowe.
Jak powstały plastry opatrunkowe?
Plastry są nam znane praktycznie „od zawsze”. Wspominając o naszej przeszłości, trudno sobie wyobrazić moment, kiedy nie mieliśmy ich pod ręką. Nie oznacza to jednak, że plastry pojawiły się razem z powstaniem Ziemi. Pierwsze wzmianki o plastrach pochodzą z 1901 roku. To właśnie wtedy firma Leukoplast wprowadziła do użycia samoprzylepną taśmę składającą się z cynku i naturalnego kauczuku. Pierwszy prototyp od tamtego czasu znacząco ewoluował. Już dziewiętnaście lat później, w 1920 roku, światu zaprezentowano jeden z najsłynniejszych plastrów. Tak, czerwona rolka, której używamy do dnia dzisiejszego, ma już ponad sto lat!
Wielorodzajowość plastrów opatrunkowych
Technologia niewątpliwie znacznie się rozwinęła, co wpłynęło na ewolucję plastrów od 1901 roku. Obecnie mamy do dyspozycji wiele różnych typów plastrów. Plaster Aqua Pro jest odporny na wodę i idealnie sprawdza się podczas takich czynności jak mycie naczyń czy kąpiel. Jego specjalna struktura zapewnia, że nawet kontakt z dużą ilością wody nie spowoduje jego zmycia. Plastry Strong, jak wskazuje nazwa, są wytrzymałe. Stanowią dobry wybór dla osób, które często gubią swoje opatrunki. Mimo swojej wytrzymałości, plaster jest zaprojektowany tak, aby umożliwić swobodną cyrkulację powietrza. Cuticell Paraffin to plaster nasączony parafiną, który jest zalecany do leczenia ran wysiękowych i oparzeń. W takich przypadkach tradycyjne plastry mogą przedłużać proces gojenia.
Plastry na różne rany
Plastry opatrunkowe mają ogromną moc. Dostępne są one w różnych wielkościach, dzięki czemu tak naprawdę można dopasować je do ran – małych, średniej wielkości i dużych. Najważniejsze jest jednak to, aby zadbać o obecność plastrów. Tak, aby mieć pewność, że zawsze będzie można ranę opatrzyć.